Ben jij een kleinkind van een gastarbeider?
Ben jij een kleinkind van een gastarbeider? Voor de podcast ‘Generatie Migratie’ zijn we op zoek naar kleinkinderen van de gastarbeiders die in de jaren
maart 3, 2022
Ben jij een kleinkind van een gastarbeider? Voor de podcast ‘Generatie Migratie’ zijn we op zoek naar kleinkinderen van de gastarbeiders die in de jaren
In de Janskerk in Haarlem is tussen 22 april en 27 mei de tentoonstelling ’50 jaar arbeidsmigratie in Nederland’ te zien. In samenwerking met het
Oudere migranten, die in de jaren zestig naar Nederland kwamen en bijvoorbeeld werkten bij Melkunie en de Fokkerfabriek, gaan hun verhalen vertellen voor de klas.
De reizende fototentoonstelling ‘Gurbette’ ; over 50 jaar Turkse arbeidsmigratie in Nederland werd op 2 september in Bursa in Turkije door burgemeester van Nilufer ,Turgay
De fototentoonstelling ’50 jaar arbeidsmigratie in Nederland’ werd op 4 november 2019 in het Cultureel Centrum ’t Klooster door burgemeester Aboutaleb geopend. Aboutaleb: Migratie is
Met zijn houten koffer vol kleding kwam hij vijftig jaar geleden aan in Gouda om te werken in een vleesfabriek. Hij wilde maximaal een paar
Burgemeester Ahmed Aboutaleb van Rotterdam opent maandagavond de fototentoonstelling 50 jaar migratie in Nederland in verzamelgebouw ‘t Klooster in Rotterdam. De tentoonstelling is tot en met 15
In Cultuur Centrum ‘t Klooster in Rotterdam is vanaf 4 november 2019 een tentoonstelling over ‘50 jaar migratie in Nederland’ te zien. In de jaren
Twee geloven op een kussen, daar slaapt de duivel tussen. Als er een Nederlands spreekwoord is dat zich duidelijk uitspreekt over ‘gemengde relaties’ is het
Ambassadeur Marjanne de Kwaasteniet, voormalig minister van Arbeid Ali Naili Erdem en de initiatiefnemer van ‘Gurbette’, Sahin Yildirim van Atlas Cultureel Centrum waren aanwezig
In de Oud-Katholieke Kerk Culemborg is de afgelopen zaterdag de fototentoonstelling ‘Grenzeloze Liefdes’ door burgemeester Gerdo van Grootheest geopend. Pastoor Frank Duivenvoorde begon met de
De reizende fototentoonstelling ’50 Jaar Marokkaanse migratie in Nederland’ wordt op 21 maart 2019 in het Eemhuis in Amersfoort door wethouder Cees van Eijk geopend.
Het boek ‘Grenzeloze liefdes ‘en gelijkamige fototentoonstelling werd op 6 maart 2019 in de Centrale bibliotheek Den Haag aan een groot publiek gepresenteerd. De initiatiefnemer
EVEN VRAGEN AAN – Vier auteurs interviewden het afgelopen jaar tientallen gemengde stellen over hun relatie voor het Haagse boek- en fotoproject Grenzeloze Liefdes. Projectleider Sahin
Volgens het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) telde Nederland het afgelopen jaar (2017) zo’n 467.000 gemengde huwelijken. In totaal zijn er meer dan 650.000
Met een groot pak onder de arm komt Mohamedi El Banihiati naar de Bemuurde Weerd voor een ontmoeting met zijn oude werkgevers Arnold en John Schat van bakkerij Do Schat. Samen kijken ze naar een filmfragment over de bakkerij in het begin van de jaren zeventig, toen daar veel gastarbeiders werkten. El Banihiati was hun eerste buitenlandse werknemer.
Leuke herinneringen worden opgehaald. Hoe hij begon als schoonmaker, al snel in de bakkerij gebak stond te maken en een eigen wijk kreeg om brood te bezorgen. El Banihiati vond bij hen niet alleen een baan, maar kon ook wonen boven de zaak. Een schilderij “de bakkerij” van Anton Pieck, dat daar hing heeft hij al die jaren bewaard. Hij wil het nu weer terug geven aan de familie Schat.
Necati Genç (1932, Gümüşhane) werkte als medisch officier in Turkije. Tijdens zijn dienstplicht in Erzurum won hij medailles met skiwedstrijden. Zijn vader werkte als ambtenaar bij een postkantoor. Hij wilde graag studeren, maar kon geen studiebeurs krijgen. In Ankara volgde hij een vierjarige medische opleiding.
De avontuurlijke Necati Genç is waarschijnlijk de allereerste Turkse migrant in Nederland. Hij kwam in 1959 in Nederland wonen nadat hij vier jaar met een vrachtschip landmijnen naar Amerika, Canada, Engeland en Duitsland had gebracht. Genç was bovendien de eerste Turkse tolk en maatschappelijk medewerker in Nederland.
Met de komst van Griekse gastarbeiders in de jaren zestig begon de Griekse gemeenschap pas echt te groeien. In 1966 sloten de Nederlandse en Griekse regering een wervingsverdrag, waarna Nederlandse bedrijven in Griekenland arbeiders konden werven. In de praktijk gebeurde dat overigens al vanaf 1961. Bedrijven zoals de Staatsmijnen, Royal Sphinx (Maastricht), de garenspinnerij NYMA (Nijmegen) en De Vries Robbé (Gorinchem) trokken toen op eigen initiatief naar Griekenland. Bovendien hadden België (1957) en Duitsland (1960) al eerder een officieel verdrag getekend, waardoor er ook een migratie van Grieken uit die landen naar Nederland op gang kwam. Wanneer het werk in de Belgische mijnen te zwaar werd, zocht men vlak over de grens naar betere omstandigheden.
Een grote concentratie Grieken ontstond in Utrecht, waar zij naar verhouding oververtegenwoordigd zijn. In de loop van de jaren zeventig openden de eerste Griekse restaurants hun deuren. Het land werd steeds populairder als vakantiebestemming, wat hun populariteit in Nederland deed toenemen.De meerderheid van de Grieken in Nederland komt uit de noordelijke gebieden Macedonië en Tracië. Alleen in de havenstad Rotterdam wonen ook Grieken van de eilanden en van de Peloponnesos. In de jaren zestig steeg het aantal Grieken door de arbeidsmigratie, totdat de oliecrisis daar een eind aan maakte.
Vanwege de toetreding van Griekenland tot de EU (1981) konden Grieken vanaf 1988 gebruikmaken van het vrije arbeidsverkeer van werknemers. Als gevolg daarvan neemt hun aantal in Nederland vanaf het einde van de jaren tachtig weer toe. In 2010 woonden er 14.241 Grieken in Nederland.
Gino Scalzo gaat in 1963 aan de slag in de Nederlandse Kabelfabriek (N.K.F.) in Delft. Zijn broer werkt daar dan al.
Gino wordt op 26 april 1941 in de provincie Palermo op Sicilië geboren. Zijn vader heeft een boerenbedrijf. Als jonge man werkt Gino in de boerderij en in de bouw. Hij komt in Delft terecht na een moeilijke periode van werk en verblijf in Zwitserland en Duitsland.
Scalzo heeft zich op politiek en sociaal front altijd ingezet voor de zwakkeren in de samenleving, niet alleen voor migrantengroepen. Als in 1986 migranten voor de gemeenteraad mogen stemmen, wordt hij gevraagd zich kandidaat te stellen. Hij twijfelt. Hij heeft een voltijdbaan bij de NKF en daarnaast is hij landelijk voorzitter van de FILEF (Federazione Italiani Emigrati e Famiglie), lid van de Districtsraad en de Bondsraad, voorzitter van de bedrijfsledengroep FNV, lid van het landelijke adviesorgaan voor minderheden van de Industriebond en lid van de Commissie etnische groepen.
Daarnaast zit hij in een commissie die het partijbestuur en Tweede Kamerleden van de PvdA adviseert en in de begeleidingscommissie van de Sociale Raadslieden, een adviesorgaan van B&W in Delft.
Na 14 jaar raadslid te zijn geweest en met de komst van zijn eerste kleinkind in 2000, stopt Scalzo met het gemeenteraadswerk. Tot op de dag van vandaag is hij maatschappelijk betrokken.
Gino Scalzo gaat in 1963 aan de slag in de Nederlandse Kabelfabriek (N.K.F.) in Delft. Zijn broer werkt daar dan al.
Gino wordt op 26 april 1941 in de provincie Palermo op Sicilië geboren. Zijn vader heeft een boerenbedrijf. Als jonge man werkt Gino in de boerderij en in de bouw. Hij komt in Delft terecht na een moeilijke periode van werk en verblijf in Zwitserland en Duitsland.
Scalzo heeft zich op politiek en sociaal front altijd ingezet voor de zwakkeren in de samenleving, niet alleen voor migrantengroepen. Als in 1986 migranten voor de gemeenteraad mogen stemmen, wordt hij gevraagd zich kandidaat te stellen. Hij twijfelt. Hij heeft een voltijdbaan bij de NKF en daarnaast is hij landelijk voorzitter van de FILEF (Federazione Italiani Emigrati e Famiglie), lid van de Districtsraad en de Bondsraad, voorzitter van de bedrijfsledengroep FNV, lid van het landelijke adviesorgaan voor minderheden van de Industriebond en lid van de Commissie etnische groepen.
Daarnaast zit hij in een commissie die het partijbestuur en Tweede Kamerleden van de PvdA adviseert en in de begeleidingscommissie van de Sociale Raadslieden, een adviesorgaan van B&W in Delft.
Na 14 jaar raadslid te zijn geweest en met de komst van zijn eerste kleinkind in 2000, stopt Scalzo met het gemeenteraadswerk. Tot op de dag van vandaag is hij maatschappelijk betrokken.
