Schoolproject: ‘De levensverhalen van migrantenouderen in de klas`
november 25, 2024
MOVE is een burgerschapsproject voor mbo-studenten, ontwikkeld door Atlas Cultureel Centrum. In dit programma verbreden studenten hun horizon, ontwikkelen ze hun talenten en versterken ze hun empathie voor anderen. Het doel is jongeren te activeren om hun kennis en vaardigheden in te zetten voor een inclusieve samenleving en zo maatschappelijke impact te creëren.
Tijdens de interactieve MOVE-trajecten stappen mbo-studenten uit hun comfortzone, werken ze aan hun persoonlijke ontwikkeling en ontdekken ze nieuwe perspectieven. Op deze manier stimuleren we jongeren om als actieve en betrokken burgers deel te nemen aan de maatschappij.
Hoe is MOVE opgebouwd?
Het MOVE-programma bestaat uit meerdere contactmomenten tussen onze peer-educators en de studenten. De precieze invulling wordt afgestemd met de school en begeleid door een projectcoördinator van Atlas Cultureel Centrum.
Als rode draad gebruiken we de metafoor van een boom: elk onderdeel van de boom symboliseert een belangrijke fase binnen het traject. Denk hierbij aan inspirerende workshops uit de MOVE-menukaart, gastlessen, trainingen of lessen verzorgd door de eigen docenten.
De bodem: start met een sterke basis
Ieder traject begint met een introductie waarin onze peer-educators op een leuke en interactieve manier kennismaken met de studenten. We leggen uit wat MOVE inhoudt en wat de verwachtingen zijn.
Voor wie?
MOVE is speciaal ontwikkeld voor mbo-studenten die hun horizon willen verbreden en willen groeien op persoonlijk en maatschappelijk vlak. Het programma helpt hen talenten te ontdekken, empathie te ontwikkelen en actief bij te dragen aan een inclusieve samenleving.
Mbo-docenten en onderwijsmanagers kunnen MOVE inzetten als een waardevolle aanvulling binnen het burgerschapsonderwijs. Het programma sluit aan bij verschillende mbo-niveaus en opleidingen en biedt een gestructureerde aanpak om studenten uit te dagen, te inspireren en te begeleiden in hun persoonlijke en maatschappelijke ontwikkeling.
MDT binnen het mbo
MOVE is één van de maatschappelijke diensttijd (MDT)-projecten die Atlas Cultureel Centrum speciaal voor het mbo ontwikkelt. Met onze MDT-projecten bieden we mbo-studenten de kans om buiten de schoolmuren te werken aan hun eigen ontwikkeling én de samenleving. Jongeren zetten zich in voor thema’s die ertoe doen, zoals duurzaamheid, diversiteit en inclusie. Zo versterken zij niet alleen hun sociale en maatschappelijke vaardigheden, maar ook hun zelfvertrouwen en toekomstperspectief.
“Een samenleving bloeit als jongeren worden geïnspireerd, uitgedaagd en zich openstellen voor de wereld om hen heen.”
Met een groot pak onder de arm komt Mohamedi El Banihiati naar de Bemuurde Weerd voor een ontmoeting met zijn oude werkgevers Arnold en John Schat van bakkerij Do Schat. Samen kijken ze naar een filmfragment over de bakkerij in het begin van de jaren zeventig, toen daar veel gastarbeiders werkten. El Banihiati was hun eerste buitenlandse werknemer.
Leuke herinneringen worden opgehaald. Hoe hij begon als schoonmaker, al snel in de bakkerij gebak stond te maken en een eigen wijk kreeg om brood te bezorgen. El Banihiati vond bij hen niet alleen een baan, maar kon ook wonen boven de zaak. Een schilderij “de bakkerij” van Anton Pieck, dat daar hing heeft hij al die jaren bewaard. Hij wil het nu weer terug geven aan de familie Schat.
Necati Genç (1932, Gümüşhane) werkte als medisch officier in Turkije. Tijdens zijn dienstplicht in Erzurum won hij medailles met skiwedstrijden. Zijn vader werkte als ambtenaar bij een postkantoor. Hij wilde graag studeren, maar kon geen studiebeurs krijgen. In Ankara volgde hij een vierjarige medische opleiding.
De avontuurlijke Necati Genç is waarschijnlijk de allereerste Turkse migrant in Nederland. Hij kwam in 1959 in Nederland wonen nadat hij vier jaar met een vrachtschip landmijnen naar Amerika, Canada, Engeland en Duitsland had gebracht. Genç was bovendien de eerste Turkse tolk en maatschappelijk medewerker in Nederland.
Met de komst van Griekse gastarbeiders in de jaren zestig begon de Griekse gemeenschap pas echt te groeien. In 1966 sloten de Nederlandse en Griekse regering een wervingsverdrag, waarna Nederlandse bedrijven in Griekenland arbeiders konden werven. In de praktijk gebeurde dat overigens al vanaf 1961. Bedrijven zoals de Staatsmijnen, Royal Sphinx (Maastricht), de garenspinnerij NYMA (Nijmegen) en De Vries Robbé (Gorinchem) trokken toen op eigen initiatief naar Griekenland. Bovendien hadden België (1957) en Duitsland (1960) al eerder een officieel verdrag getekend, waardoor er ook een migratie van Grieken uit die landen naar Nederland op gang kwam. Wanneer het werk in de Belgische mijnen te zwaar werd, zocht men vlak over de grens naar betere omstandigheden.
Een grote concentratie Grieken ontstond in Utrecht, waar zij naar verhouding oververtegenwoordigd zijn. In de loop van de jaren zeventig openden de eerste Griekse restaurants hun deuren. Het land werd steeds populairder als vakantiebestemming, wat hun populariteit in Nederland deed toenemen.De meerderheid van de Grieken in Nederland komt uit de noordelijke gebieden Macedonië en Tracië. Alleen in de havenstad Rotterdam wonen ook Grieken van de eilanden en van de Peloponnesos. In de jaren zestig steeg het aantal Grieken door de arbeidsmigratie, totdat de oliecrisis daar een eind aan maakte.
Vanwege de toetreding van Griekenland tot de EU (1981) konden Grieken vanaf 1988 gebruikmaken van het vrije arbeidsverkeer van werknemers. Als gevolg daarvan neemt hun aantal in Nederland vanaf het einde van de jaren tachtig weer toe. In 2010 woonden er 14.241 Grieken in Nederland.
Gino Scalzo gaat in 1963 aan de slag in de Nederlandse Kabelfabriek (N.K.F.) in Delft. Zijn broer werkt daar dan al.
Gino wordt op 26 april 1941 in de provincie Palermo op Sicilië geboren. Zijn vader heeft een boerenbedrijf. Als jonge man werkt Gino in de boerderij en in de bouw. Hij komt in Delft terecht na een moeilijke periode van werk en verblijf in Zwitserland en Duitsland.
Scalzo heeft zich op politiek en sociaal front altijd ingezet voor de zwakkeren in de samenleving, niet alleen voor migrantengroepen. Als in 1986 migranten voor de gemeenteraad mogen stemmen, wordt hij gevraagd zich kandidaat te stellen. Hij twijfelt. Hij heeft een voltijdbaan bij de NKF en daarnaast is hij landelijk voorzitter van de FILEF (Federazione Italiani Emigrati e Famiglie), lid van de Districtsraad en de Bondsraad, voorzitter van de bedrijfsledengroep FNV, lid van het landelijke adviesorgaan voor minderheden van de Industriebond en lid van de Commissie etnische groepen.
Daarnaast zit hij in een commissie die het partijbestuur en Tweede Kamerleden van de PvdA adviseert en in de begeleidingscommissie van de Sociale Raadslieden, een adviesorgaan van B&W in Delft.
Na 14 jaar raadslid te zijn geweest en met de komst van zijn eerste kleinkind in 2000, stopt Scalzo met het gemeenteraadswerk. Tot op de dag van vandaag is hij maatschappelijk betrokken.
Gino Scalzo gaat in 1963 aan de slag in de Nederlandse Kabelfabriek (N.K.F.) in Delft. Zijn broer werkt daar dan al.
Gino wordt op 26 april 1941 in de provincie Palermo op Sicilië geboren. Zijn vader heeft een boerenbedrijf. Als jonge man werkt Gino in de boerderij en in de bouw. Hij komt in Delft terecht na een moeilijke periode van werk en verblijf in Zwitserland en Duitsland.
Scalzo heeft zich op politiek en sociaal front altijd ingezet voor de zwakkeren in de samenleving, niet alleen voor migrantengroepen. Als in 1986 migranten voor de gemeenteraad mogen stemmen, wordt hij gevraagd zich kandidaat te stellen. Hij twijfelt. Hij heeft een voltijdbaan bij de NKF en daarnaast is hij landelijk voorzitter van de FILEF (Federazione Italiani Emigrati e Famiglie), lid van de Districtsraad en de Bondsraad, voorzitter van de bedrijfsledengroep FNV, lid van het landelijke adviesorgaan voor minderheden van de Industriebond en lid van de Commissie etnische groepen.
Daarnaast zit hij in een commissie die het partijbestuur en Tweede Kamerleden van de PvdA adviseert en in de begeleidingscommissie van de Sociale Raadslieden, een adviesorgaan van B&W in Delft.
Na 14 jaar raadslid te zijn geweest en met de komst van zijn eerste kleinkind in 2000, stopt Scalzo met het gemeenteraadswerk. Tot op de dag van vandaag is hij maatschappelijk betrokken.
